وبگاه خبری دیلی صباح ترکیه ، اخیرا طی گزارش کوتاهی به مسئله افزایش اختلال و قطع اینترنت در ایالات متحده، همزمان با افزایش موج اعتراضات به نژادپرستی در این کشور پرداخته است.

کتاب «درآمدی بر حکمرانی فضای مجازی» به همت مرکز ملی فضای مجازی و هسته خط‌مشی فضای مجازی مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام منتشر شد.

فضای مجازی که در ابتدا صرفاً تسهیل‌گر ارتباطات انسانی پنداشته می‌شد، امروزه مبدل به فضای زندگی دوم انسان‌ها شده است. فارغ از اینکه این فضای دوم زندگی را در طول فضای فیزیکی بدانیم و یا در عرض آن (که البته بحث مهم و اثرگذاری است)، این فضا امروزه فضای کار و اشتغال انسان‌ها را -همچون سایر عرصه‌های زندگی بشری- دستخوش تغییر نموده است. این تغییرات به دو شکل ظهور داشته‌اند:

فقه و فقها موظف هستند که علی‌الاقل برای پاسخگویی به مسائلی که در حوزه فضای مجازی مطرح می‌باشند، مانند هر موضوع یا مسأله شرعیِ دیگری که برای بشر مطرح است ورود نمایند و به این مسائل جواب دهند. پاسخگو بودن فقه به پرسش‌های شرعیِ مطرح برای انسان و جوامع انسانی، پایین‌ترین سطح انتظاری است که می‌توان و باید از فقه داشت. اما انتظارات سطح بالاتری نیز از فقه و دستگاه فقاهت وجود دارد.

ویروس کرونا شاید بیش از هر بحران همگانی دیگری که رنج و درد جدی بر انسان‌ها وارد می‌کند، «مسئله شر» را هم برای الهی‌دانان و هم برای عموم مردم زنده می‌کند. مسئله شر (چرایی وجود رنج‌ها با وجود خدایی قدیر، علیم و رحیم) برای همه انسان‌ها هنگام مواجهه با رنج‌ها و مصیبت‌ها مطرح می‌شود. مصیبت وقتی کوچک و قابل تحمل باشد، معمولا انسان خداباور سعی می‌کند خود را به تغافل زده و با نسبت دادن آن به حکمت الهی یا ... ذهن و ضمیر خود را از شر مسئله شر رها سازد؛ اما آنگاه که رنج و درد تبدیل به بحران شود، ذهن و ضمیر بسیاری از خداباوران چنان درگیر مسئله می‌شود که بنیادهای ایمانشان به لرزه می‌افتد به گونه‌ای که ممکن است دیگر نتوانند کف نفس کنند و آثار این زلزله در زبان و احوالات آن‌ها ظاهر می‌شود؛ گویی تصویر پیشین ایشان از خدا ترک بر می‌دارد.

با گسترش و تداوم دوره اپیدمی بیماری کرونا، مطالعه تحولات اجتماعی پدید آمده بر اثر سبک زندگی مبتنی بر مقابله با کرونا ضروری است. مفاهیم اجتماعی بر اثر تغییرات پدید آمده نیاز به بازتعریف دارند. هسته مرکزی تحولات کرونایی، ناشی از گفتمان، «در خانه می‌مانیم» است. در خانه می‌مانیم؛ اصلی‌ترین دستورالعمل برای مقابله با کروناست. در خانه می‌مانیم؛ یک ایدئولوژیست که همه روابط و مناسبات اجتماعی را حول خود تغییر می‌دهد. در خانه می‌مانیم به دلیل پشتیبانی از ارزش «حفظ حیات»، مناسک دینی را هم تعطیل، تغییر و بازسازی می‌کند. حفظ حیات؛ آن نقطه انتهایی مشروعیت زا در شبکه رابطه‌ای قدرت است. اسلام از آن دسته ادیانی است که حفظ حیات در صدر ارزش‌های آن در کنار توحید جای دارد. حال که «در خانه می‌مانیم» این چنین اهمیتی دارد، مفهوم «حیات خانگی» را برای توضیح روابط و زندگی اجتماعی که حول محور «خانه» شکل می‌گیرد، صورت‌بندی می‌کنیم.

امروزه با همه پیشرفت‌های فراوانی که بشر در زمینه علم و فناوری داشته است، به دلیل دست‌کاری در طبیعت و جهان پیرامون خود، زندگی خویش را نیز دستخوش تغییراتی نموده که اختلالات گوناگونی را برای او به ارمغان آورده است. یکی از این اختلالات، اختلال در بعد سلامت روانی اوست. چنانچه اختلالات روان‌پزشکی ازجمله اضطراب، به‌سرعت در جامعه در حال افزایش است و اختلالات اضطرابی، شایع‌ترین اختلالات روانی در سطح کل جامعه به شمار می‌روند. آمارهای هشداردهنده اضطراب نیز به نوعی بیانگر شیوع نوگرایانه اضطراب در سطح جهان را نشان می‌دهند.

شری تورکل استاد تمام دانشگاه MIT در حوزه جامعه شناسی علم و فناوری است. وی به طور خاص در زمینه روان‌تحلیل‌گری تخصص دارد. وی از دهه 1970 میلادی، تحقیقات خود را حول محور رابطه انسان و فناوری‌های جدید ارتباطی پیگیری کرده است. وی در این سخنرانی تلاش می‌کند فهمی عمیق‌تر از دنیای جدیدی که روبات‌های اجتماعی و شبکه‌های مجازی ساخته‌اند، به دست دهد.

این روزها شاهد رونق بازار سرمایه ایم. شاخص کل بازار در کم‌تر از دو ماه حدودا دو برابر شده‌است. بسیاری از مردم در انتظار اند تا پس از دریافت کد بورسی به این بازار بپیوندند. با مراجعه به رتبه‌بندی الکسا می‌توان دید که در بین ده سایت پربازدید ایرانی در حال حاضر دو مورد (یعنی سایت مدیریت فناوری بورس تهران و سایت کارگزاری آگاه ) مربوط به بازار سرمایه‌اند. این موضوع نشان از اقبال مردم به این بازار دارد. مردم در تلاش اند با خرید سهام یا به سودی برسند یا لااقل در برابر تورم جلوی بی‌ارزش شدنِ سرمایه‌هایشان را بگیرند.

کرونا در ظاهر یک بیماری و مساله‌ای در نظام سلامت است ولی آثار آن در عرصه‌های اقتصادی، سیاسی و آموزشی، کمتر از نظام سلامت نبوده است. یکی از عرصه‌هایی که از ابتدا به کرونا پیوند خورد، دین و مذهب بود. غیر از مسائل حاشیه‌ای که در ایران (در شهر قم) و همچنین در کره جنوبی در روزهای اول شیوع کرونا ایجاد شد، مسائل مهم غیرحاشیه‌ای نیز در همه جای دنیا با بسته شدن درب مساجد، کلیساها و کنیسه‌ها بوجود آمد. پیروان ادیان، مساجد و معابد خود را که برخی معتقد بودند هرگز به روی بندگان خدا بسته نشده، تعطیل کردند.